Dywan na jesienne wieczory

Moi Zleceniodawcy nie odpuścili. Co z tego, że dostali misę na LEGO, kiedy o dywanie nie zapomnieli. Odczekali parę dni i dawaj od nowa. Mają już małe dywaniki ze sznurka, które robiłam w tamtym roku. Do tego misa, a właściwie bocianie gniazdo,w którym Gabryś bardzo często siedzi. No, ale temat dywanu nie schodził z tapety.


Już dawno nasz salon poszedł w stronę stylu totalnie eklektycznego czyli takie pomieszanie z poplątaniem. Salon to pokój dzienny, jadalnia, biuro i bawialnia zarazem. Chociaż chłopcy bawią się w swoim pokoju, to wystarczy, że z kuchni przeniosę się do salonu, a oni już ciągną zabawki za sobą. I siedzą na podłodze, co latem jest zbawienne, zimą trochę mniej. Przemyślałam sprawę i zabrałam się do roboty. 
Miałam resztki sznurka bawełnianego, trochę jeszcze zamówiłam. Powstał dywan okrągły o średnicy 114 cm. 

Zastanawiałam się nad większym, ale zależało mi na tym, żeby spokojnie wchodził do pralki. W domu alergików dywan, którego można prać jest zbawieniem. Naszła mnie ochota na jeszcze jeden, ale "fundusz sznurkowy" się wyczerpał. Muszę znowu zacząć na niego odkładać :)

Chłopcy też stwierdzili, że jest ok. I już ich z salonu nie przeniesiesz. No i dobrze, bo fajnie nam razem, a długie jesienne wieczory spędzamy nad puzzlami i planszówkami. A na podłodze wiadomo, najwięcej miejsca. Dywan ze sznurka będzie jak znalazł. Zresztą już został wypróbowany :)

 Jak Wam się podoba takie połączenie kolorów?

Pozdrowienia i uściski,

Kasia :)